Η ιστορία της οινοποίησης στην Ελλάδα θα συμπεριληφθεί στην Πολιτιστική Διαδρομή του Συμβουλίου της Ευρώπης, γνωστή ως Iter Vitis – Les Chemins de la vigne , χάρη στην πρόσφατη προσθήκη του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης στο πρόγραμμα.
Ιδρύθηκε το 1987, το Cultural Routes τονίζει διάφορες πτυχές της κοινής ευρωπαϊκής κληρονομιάς, υλικής ή άυλης, ενώ το Iter Vitis, που παρουσιάστηκε το 2009, εστιάζει ιδιαίτερα στην προέλευση και τις παραδόσεις της οινοποίησης στην ήπειρο.
Αναπόσπαστο μέρος του ευρωπαϊκού και μεσογειακού πολιτισμού ανά τους αιώνες, η οινοποίηση κατείχε εξέχουσα θέση στην καθημερινή ζωή των αρχαίων Ελλήνων, όπως μαρτυρούν τα αρχαιολογικά ευρήματα.
Το κρασί και η οινοποίηση στην αρχαία Ελλάδα
Οι συλλογές του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης -του μεγαλύτερου μουσείου της βόρειας Ελλάδας- περιλαμβάνουν αρκετά αντικείμενα που αντικατοπτρίζουν τη σημασία της παραγωγής και κατανάλωσης κρασιού στην αρχαία Ελλάδα, καθώς και τη διάδοση της πολιτιστικής αξίας της οινοποσίας στο πλαίσιο της συμπόσια (συμπόσια) κατά την αρχαιότητα.
Ανάμεσα σε αυτά τα τεχνουργήματα είναι ο περίφημος κρατήρας του Δερβενίου και οι αττικές σαρκοφάγοι με παραστάσεις τρύγου, μαζί με πλήθος αγγείων για το σερβίρισμα, την αποθήκευση και τη μεταφορά του κρασιού.
Ένα εξαίσιο έκθεμα του μουσείου είναι το ψηφιδωτό δάπεδο με μια διονυσιακή σκηνή που αποκαλύφθηκε από τις ανασκαφές σε ένα πολυτελές αρχαιοελληνικό σπίτι στη Θεσσαλονίκη.
Απεικονίζει την άφιξη του Διόνυσου , του αρχαίου Έλληνα θεού της οινοποίησης και των γιορτών, στο νησί της Νάξου, όπου συναντά την κοιμισμένη πριγκίπισσα Αριάδνη.
Ένα άγαλμα του Διονύσου σε νεαρή ηλικία είναι επίσης ανάμεσα στα γλυπτά του μουσείου που συνδέονται με την οινοποίηση.
Η ελληνική προέλευση των συμποσίων ως κοινωνική πρακτική
Το συμπόσιο , ένα είδος συμποσίου με επίκεντρο την κατανάλωση κρασιού, ήταν ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού.
Διαδόθηκε από τους Έλληνες σε όλη τη Μεσόγειο από τα μέσα του 8ου αιώνα π.Χ.
Τελικά, εξελίχθηκε σε μια θεμελιώδη κοινωνική πρακτική που αντικατόπτριζε την αλληλεπίδραση των μελών της οικογένειας και της κοινωνίας σε διαφορετικά στάδια της ζωής τους μέσω των οποίων διαμορφώθηκαν ατομικές και συλλογικές ταυτότητες.
Παράλληλα, ενσωματώθηκε σε ένα πλήθος θρησκευτικών και λατρευτικών πρακτικών του ελληνικού πολιτισμού.
Μετά την ένταξη του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης στο Ίτερ Βίτης , θα οργανωθούν για το κοινό δράσεις σχετικές με το θέμα του προγράμματος.
